اوج و حَضیض

درنجوم دو إصطلاحِ مخالف باهم داریم:
اوج و حَضیض
اوج یعنی:
عُلُوّ
بلندی
بالا و بلندترین نقطه
حضیض یعنی:
پَستی
امّا مفهوم اوج و حضیض در رشتۀ نجوم چیست؟
همانطور که قبلاً گفته شد ملاک و معیار در نجوم قدیم «زمین» است
و هرچه در آسمان هست همه به گِردِ زمین میگَردند
گاهی ماه به زمین نزدیک است گاهی از زمین دور است
گاهی خورشید به زمین نزدیک است گاهی از آن دور است
گاهی زحل ...
گاهی ...
وقتی که ماه به زمین نزدیک است
و آن قدر نزدیک که دیگر بیشتر از آن به زمین نزدیک نمیشود
میگویند:
ماه در حضیض است
یا میگویند:
ماه در حضیضِ زمینی است
وقتی که ماه از زمین آن اندازه دور است که دیگر دورتر نمیشود
میگویند:
ماه در اوج است یا ماه در اوجِ زمینی قرار دارد